Rozwój duchowy, czyli co zrobić, aby wyjść z tunelowego myślenia i poszerzyć świadomość

Chcesz doświadczyć pełni życia. Kolorowych stanów podwyższonej świadomości, beztroskiej radości, miłości i wolności. Spontaniczności i kreatywności, płynącej przez Ciebie w każdym kierunku. Jak to zrobić? Jak otworzyć się na pełniejsze doświadczanie życia? Jak zacząć czuć bardziej? Jak poszerzyć świadomość i wyjść z tunelowego widzenia? Jak zobaczyć nowe możliwości i zacząć realizować swoje marzenia? W tym blog poście znajdziesz inspirację do swojej podróży.

Czym jest rozwój duchowy

Rozwój duchowy to proces osobistego wzrostu i przemiany w obszarach związanych z życiem wewnętrznym, przekonaniami oraz połączeniem z wyższą siłą lub głębszym poczuciem sensu. Obejmuje on poszukiwanie znaczenia, pielęgnowanie wewnętrznego spokoju i dostosowywanie swoich działań do wartości, które wspierają dobro zarówno osobiste, jak i wspólne (wszystkich ludzi, zwierząt i planety).

Rozwój duchowy może obejmować takie praktyki jak modlitwa, medytacja czy refleksja. Dla niektórych może oznaczać pogłębianie wiary lub zrozumienie określonej religi czy filozofii. Dla innych będzie to bardziej eksploracja własnych wartości, etyki i poczucia celu w życiu, bez konieczności odwoływania się do konkretnego systemu religijnego.

Elementy rozwoju duchowego, na które przewijają się w książkach, filozofiach i konceptach to:

– poszerzanie świadomości: otwieranie świadomości na inne spojrzenie na osobiste doświadczenia; pełniejsze postrzeganie siebie i całego świata, 

– świadomość siebie: zrozumienie własnych myśli, emocji i przekonań.

– uważność i obecność: bycie w pełni obecnym w chwili obecnej, często poprzez medytację lub kontemplację.

– współczucie i empatia: rozwijanie troski i zrozumienia dla innych.

– poczucie celu: znalezienie sensu życia i dostosowanie swoich działań do głębszych wartości.

– wewnętrzny spokój: pielęgnowanie spokoju i odporności wobec życiowych wyzwań.

– połączenie: doświadczanie poczucia jedności z innymi, naturą lub wyższą siłą.

Pomimo, że te aspekty można wyodrębnić zagłębiając się w temat rozwoju duchowego to warto pamiętać, że jest to bardzo osobista podróż. Rozwój duchowy może przybierać różne formy w zależności od przekonań, praktyk i doświadczeń życiowych danej osoby.

Czym jest tunelowe myślenie i poszerzanie świadomości

Tunelowe widzenie to stan, w którym pole widzenia jest ograniczone, a uwaga lub percepcja są skoncentrowane tylko na jednym obszarze lub aspekcie. Dla mnie to właśnie wyjście z tunelowego myślenia i poszerzenie świadomości jest jednym z najważniejszych kwestii rozwoju duchowego. Dostrzegam jak istotne jest to w moim rozwoju oraz również na sesjach, które prowadzę w Polu Akaszy (więcej o sesjach tutaj).

Podczas tunelowego widzenia jest się skupionym na jednej drodze. Widzi się dane wydarzenia tylko w określony sposób. Lub widzi się dane wydarzenia w czarno białych barwach. Coś jest „złe” lub „dobre”. Zamykamy wtedy spojrzenia na daną sytuacje w małym pudełeczku. Pięknie opisuje to bajka zen z chińskiej tradycji taoistycznej:



Pewnego razu mężczyzna otrzymał konia jako dar. Ludzie z jego wioski przychodzili do niego, gratulując, mówiąc: „To ogromne szczęście, że masz takiego wspaniałego konia!”. 
Mężczyzna odpowiedział: „Może tak, może nie”.

Kilka dni później jego syn, jeżdżąc na koniu, spadł i złamał nogę. Ludzie znów przyszli do niego, wyrażając współczucie: „Ach, to nieszczęście! Syn złamał nogę, to straszne!”.
 Mężczyzna odpowiedział: „Może tak, może nie”.

Wkrótce wybuchła wojna, a młodszych mężczyzn wezwano do wojska. Jednak syn mężczyzny, ponieważ miał złamaną nogę, nie został powołany do służby. Ludzie znów przyszli, mówiąc: „To ogromne szczęście, że twój syn nie musi walczyć na wojnie!”.
 Mężczyzna odpowiedział: „Może tak, może nie”.

Osoby z wioski w bajce reprezentują tunelowe widzenie – widzą wydarzenia w określony sposób. Jednak mężczyzna zachowywał poszerzoną świadomośc i otwartość na to, co te wydarzenia oznaczają. Nie oceniał ich jako dobre czy złe. 

Kiedy poszerzamy świadomość to rozwijamy zdolności do pełniejszego postrzegania siebie, innych ludzi oraz otaczającego świata. Przechodzimy od ograniczonego, często automatycznego sposobu myślenia i działania, ku głębszemu zrozumieniu rzeczywistości, które obejmuje emocje, intuicję i szersze perspektywy.

Czym się różni rozwój duchowy od rozwoju osobistego

Rozwój duchowy i rozwój osobisty to dwa różne, choć powiązane procesy, które mają na celu poprawę jakości życia, ale różnią się w swoim podejściu i celach. 

Rozwój duchowy to proces osobistego wzrostu i przemiany w obszarach związanych z życiem wewnętrznym, przekonaniami oraz połączeniem z wyższą siłą lub głębszym poczuciem sensu. Obejmuje on poszukiwanie znaczenia, pielęgnowanie wewnętrznego spokoju i dostosowywanie swoich działań do wartości, które wspierają dobro zarówno osobiste, jak i wszystkich ludzi.

Natomiast rozwój osobisty dotyczy bardziej praktycznych aspektów życia, takich jak poprawa umiejętności, osiąganie celów zawodowych, budowanie pewności siebie, poprawa relacji interpersonalnych czy efektywności osobistej.  Rozwój osobisty jest więc bardziej ukierunkowany na poprawę jakości codziennego życia w kontekście zawodowym, społecznym i emocjonalnym.

Rozwój duchowy często wiąże się z medytacją, kontemplacją czy praktykami religijnymi, podczas gdy rozwój osobisty polega na zdobywaniu nowych umiejętności, rozwoju emocjonalnym i psychologicznym.

Obie ścieżki mogą się jednak przenikać, ponieważ poprawa duchowa może wspierać procesy rozwoju osobistego, a osiągnięcie sukcesów zawodowych i osobistych może wpływać na poczucie spełnienia i harmonii w życiu duchowym.

Jak zacząć rozwój duchowy

Jak zjeść słonia?

Nie ma to znaczenia, od której strony zaczniemy – ważne, żeby jeść go kawałek po kawałku.

Dla mnie ten żart idealnie odpowiada na pytania odnośnie tego gdzie zacząć rozwój duchowy. Słyszałam wiele historii odnośnie tego w jaki sposób osoby zaczęły rozwój duchowy: jedni od dzieciństwa wiedzieli, że jest coś więcej. Inni doświadczyli poważnej choroby, straty w swoim życiu. Inni z czystej ciekawości zaczęli interesować się. Nie widzę, aby jedna droga była lepsza od innej, oraz aby któraś była najlepsza na początek. Najważniejsze to po prostu zacząć.

Jak wybrać swoją ścieżkę rozwoju duchowego

Dla mnie najlepszym sposobem na początek jest podążaniem za ciekawością i ekscytacją. Jeśli dany temat Cię nudzi, nie rozumiesz danego konceptu to, aby się nie zniechęcić wybierz inny. Taki, z którym rezonujesz, taki o którym możesz rozmawiać i nocami przeszukujesz internet o więcej informacji. 

Natomiast kiedy już jesteś już dłużej w swoim rozwoju duchowym i natknąłeś/aś się na zastój. To co robiłeś/aś do tej pory zaczyna Cię nudzić to może pora zwrócić się ku tematom, które do tej pory odrzucałeś/aś. Czasem to tam gdzie mamy największy opór kryje się największe złoto. W nawiązaniu do żartu ze słoniem – możesz jeść go w swoim tempie, lecz stale omijać kły. Bo wydają Ci się za twarde do zjedzenia. A przecież, aby zjeść całego słonia też w końcu przyjdzie pora na nie.

Jakie są ścieżki rozwoju duchowego

Ścieżek jest ogrom i wybrałam się opisać tylko takie, z których korzystałam. Nie jestem alfą i omegą, więc zachęcam Cię do tego, żebyś potraktowała to jako inspirację 😉 

Medytacja 

Dla mnie to właśnie poprzez medytację zaczęłam swój rozwój duchowy (a właściwie zrobiłam tranzycję z rozwoju osobistego w duchowy, kiedy cały czas dowiadywałam się, że osoby, którymi się inspirowałam medytowali). Jest wiele technik medytacyjnych – medytacje prowadzone, w ciszy, z wizualizacjami, w ruchu. Możesz spróbować kilku medytacji – tutaj znajdziesz nagrane przeze mnie do kupienia, lub do posłuchania, na YouTube lub skorzystać z aplikacji takiej np. jak Headspace. 

Pole Akaszy 

Dla mnie idealna technika do łączenia się z przewodnikami duchowymi i poszerzaniu świadomości. W tym blog poście tłumaczę czym jest Pole Akaszy, natomiast w tym dziele się jak możesz sam/a łączyć się z Polem Akaszy. Możesz również skorzystać z sesji indywidualnej lub kursu.

Tantra 

Tantra to starożytna tradycja duchowa, wywodząca się z Indii, która łączy duchowość z praktykami fizycznymi i energetycznymi. Jest to system, który ma na celu osiągnięcie wyzwolenia, oświecenia i harmonii poprzez integrację ciała, umysłu i ducha. Często jest mylnie łączona jedynie z seksualnymi praktykami. W tym podcaście rozmawiam z Hanią Darmas o tym czym jest tantra.

Praca z ciałem

W niektórych drogach rozwoju duchowego element ciała jest całkowicie zapomniany. Jednak dla mnie to właśnie dzięki pracy z ciałem (od której uciekałam przez wiele lat) odkryłam kolejne aspekty siebie i byłam w stanie się z nimi połączyć. W tym odcinku rozmawiam z Agatą o tym jak powrócić do czucia. Przygotowałam również krótką videopraktykę, która jest wsparciem w powrocie do ciała i jego spontanicznych ruchów. Jej opis znajdziesz tutaj.

Psychoterapia 

Psychoterapia jako część rozwoju duchowego? Dla mnie zdecydowanie tak 🙂 Oczywiście są różne terapie i różni terapeuci, jednak zrozumienie swoich działań może bardzo wesprzeć ogólny rozwój. Warto pamiętać, że oprócz tego, że są różne nurty psychoterapii, również energia psychoterapeuty wpływa na odbiór sesji. Wspierające może być odbycie kilku sesji początkowych z różnymi terapeutami, aby poczuć, z którym najbardziej rezonujesz.

Warsztaty rozwojowe

Dla mnie bycie częścią grupy, która myśli w podobny sposób, ma otwarte spojrzenie na świat pomogło w pogłębianiu tematów duchowym. Często widzę na sesjach, że osoby nie mają oparcia w swoich bliskich odnośnie swojego rozwoju duchowego, co może być na dłuższą metę dość zniechęcające. Bycie w otoczeniu podobnych osób może przywrócić wiarę w podążanie swoją ścieżką, oraz często może zainspirować do dalszych poszukiwań. Od stycznia ruszam z cyklicznym warsztatem online dla kobiet “Kobieta w Pełni”, więcej o nim dowiesz się tutaj.

Ustawienia Hellingera 

Jeśli umysł mocno trzyma, nie chce puścić w dalsze poszukiwania to może właśnie ustawienia Hellingera będą przekonujące. Podczas nich na własne oczy można szybko zobaczyć gdzie jest blokada w energii rodu. Turecki serial Inna Ja w lekki sposób opisuje czym są ustawienia, a jeśli chcesz skorzystać z sesji możesz zerknąć do Izis, która takie sesje prowadzi.

Taniec spontaniczny

Poprzez ciało do duszy. Dla mnie ciało jest świątynią duszy i poprzez spontaniczny ruch mogę skontaktować się nie tylko ze sobą, lecz również z duszą. Jest wiele nurtów tańca spontanicznego, a kilka z nich: Movement Medicine, Biodanza, ecstatic dance, 5 rytmów. 

Szamanizm

Dla mnie – kiedyś wielkiej sceptyczni wymiaru duchowego, to właśnie szamanizm był najmniej interesującym wyborem. Wydawał mi się pełen zabobonów, jednak to właśnie dzięki niemu odkrywałam większe połączenie z naturą i duchami opiekuńczymi. Otwieram się również na kolejne niewyjaśnione zjawiska. W książce „Magia Szamanizmu” Arvick Baghramian w naukowy sposób opisane jest skąd wywodzi się szamanizm oraz jak może wspierać. 

Dodatkowa literatura

Jeśli interesuje Cię temat rozwoju duchowego jest wiele książek, które pomogą Ci zgłębić ten temat. Może któraś z propozycji poniżej Cię zaintryguje 😉 

1. ”Nieskrępowana dusza” autorstwa Michaela A. Singera – książka ta bada, jak uwolnić się od ograniczających przekonań i emocji, by osiągnąć wewnętrzny spokój i duchową wolność. Koncentruje się na uważności i wewnętrznej eksploracji, pomagając czytelnikom lepiej zrozumieć swoje myśli i emocje oraz pozbyć się ciężarów przeszłości.

2. ”Nowa Ziemia” autorstwa Eckharta Tolle – porusza temat transformacji świadomości poprzez uwolnienie się od ego i zrozumienie głębszego sensu istnienia. Książka podkreśla znaczenie obecności w chwili teraźniejszej i życia zgodnie z wartościami.

3. ”Oświecenie serca” Jacka Kornfielda – dzieło o duchowości, które oferuje szersze spojrzenie na ścieżki rozwoju duchowego, z różnych tradycji religijnych. Obala wiele mitów tego czym duchowość jest i jak z niej korzystać.

4. ”Radykalna akceptacja” autorstwa Tary Brach – książka skupia się na samoakceptacji i współczuciu, łącząc psychologię z praktykami mindfulness. To pomocna pozycja dla osób walczących z samokrytyką i niską samooceną. Nagrałam medytację, w której wyjaśniam metodę RAIN, którą stworzyła Tara. Znajdziesz ją tutaj.

5. ”Kurs cudów” – klasyczne dzieło duchowe, które wprowadza czytelnika w praktyki przebaczenia, miłości i wewnętrznego pokoju. Jest to książka dla osób gotowych na głęboką introspekcję i transformację.

6. „Wędrówka dusz” – Michael Newton twórca metody hipnozy regresyjnej LBL (Life Between Life) opisuje odkrycia z osobami, które były u niego na sesji. Opisuje to w jaki sposób przygotowujemy się na ziemską wędrówkę oraz co nas czeka po niej. 

Podsumowanie

Każdego z nas ścieżka rozwoju duchowego jest inna. Możemy się nawzajem inspirować, lecz nie możemy odwzorować. Najłatwiej – eksperymentować 😉 Próbować, obserwować siebie, podchodzić z ciekawością dziecka do tego co nowego odkrywasz o sobie. 

Mam nadzieję, że ten blog post zainspirował Cię do dalszych poszukiwań i odkryć 🙂

Więcej inspiracji możesz również znaleźć w filmiku na YouTubie „Jak wybrać ścieżkę duchową”.